Η αντιμετώπιση της βλεννογονίτιδας κατά την αντινεοπλασματική θεραπεία: Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας

 

Τσιλιγιάννη Αθανασία1, Πετρολέκα Κωνσταντίνα2, Σερεμίδη Κυριακή3

 

1.    Μεταπτυχιακή φοιτήτρια Παιδοδοντιατρικής, ΕΚΠΑ

2.    Οδοντίατρος

3.    Παιδοδοντίατρος, Διδάκτωρ Παιδοδοντιατρικής, ΕΚΠΑ

 

 

Η εργασία έχει ανακοινωθεί: Ανηρτημένη ανακοίνωση (poster) στο 43ο Πανελλήνιο Παιδοδοντικό Συνέδριο, Αθήνα 2017.

 

 

Η βλεννογονίτιδα θεωρείται σήμερα  η πιο σοβαρή μη-αιματολογική επιπλοκή  της αντινεοπλασματικής θεραπείας. Η αντιμετώπισή της αποτελεί πρόκληση για τον κλινικό λόγω της υψηλής συχνότητας και της έντονης συμπτωματολογίας της. Κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορες φαρμακολογικές και μη μέθοδοι για την αντιμετώπισή της, με την χρήση της φωτοβιοτροποποίησης (photobiomodulation, PBM) να παρουσιάζει ενθαρρυντικά αποτελέσματα την τελευταία δεκαετία. Είναι μια μη επεμβατική και ατραυματική υπό την προυπόθεση της σωστής χρήσης της θεραπευτική προσέγγιση, η οποία βασίζεται στη μεταφορά φωτεινής ενέργειας στους ιστούς, αποφεύγοντας οποιαδήποτε δομική αλλαγή ή τραύμα στους ιστούς, έγκαυμα ή τομή. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση και ανάλυση της αποτελεσματικότητας της θεραπευτικής αντιμετώπισης της βλεννογονίτιδας κατά την αντινεοπλασματική θεραπεία με τη χρήση PBM. Τα αποτελέσματα των περισσότερων μελετών έδειξαν ότι η μέθοδος έχει ευεργετική επίδραση στη μείωση των συμπτωμάτων και στο βαθμό βαρύτητας της βλεννογονίτιδας που εμφανίζει ο ασθενής. Η αποτελεσματικότητα της δράσης της εξαρτάται άμεσα από τον βαθμό της βλεννογονίτιδας και τον χρόνο που εφαρμόζεται η θεραπευτική μέθοδος. Συμπερασματικά, η χρήση PBM συνιστάται τόσο προληπτικά όσο και θεραπευτικά για την αντιμετώπιση της βλεννογονίτιδας στους ογκολογικούς ασθενείς.

 

Λέξεις ευρετηρίου: βλεννογονίτιδα, λέιζερ χαμηλής έντασης, photobiomodulation, καρκίνος κεφαλής και τραχήλου.

 

 

 

Treatment of cancer induced oral mucositis: Review of the literature

 

Tsiligianni Athanasia, Petroleka Konstantina, Seremidi Kyriaki

 

Mucositis is currently considered as the most serious non-hematology side effect of antineoplastic treatment. Due to its high prevalence and intense symptomatology, its management is of great interest for the clinician. Various therapeutic methods have been proposed, with the use of low-intensity laser to show promising results over the last decade. It is a non-invasive, simple and atraumatic therapeutic approach, provided it is used correctly, that limits the intensity of radiation by transporting energy to tissues, avoiding any structural change or tissue trauma, burn or incision. The aim of this study is to review and analyze the efficacy of PBM on the treatment of mucositis induced by antineoplastic therapy. Results of most of the studies showed that the method is beneficial both for the reduction of the symptoms, especially pain, as well as the degree of mucositis severity. The effect is directly depended upon the degree of mucositis and the time of application of this the therapeutic method.In conclusion, the use of PBM has been recommended both preventively and therapeutically to treat oral mucositis in oncology patients.

 

Keywords:mucositis, low-intensity laser, photobiomodulation, head and neck cancer, oral cancer

 

 

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

Ο όρος βλεννογονίτιδα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1980 για να περιγράψει τη φλεγμονή του στοματικού και φαρυγγικού βλεννογόνου που παρατηρήθηκε σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία κάποιας μορφής κακοήθειας και αρχικά θεωρήθηκε σαν μια εκδήλωση της λευκοπενίας που προκαλείται από την κακοήθεια και την θεραπεία της1,2,3.  Σήμερα αποτελεί την πιο σοβαρή μη αιματολογική επιπλοκή της αντινεοπλασματικής θεραπείας4. Προκαλείται κυρίως από τη δράση των αντινεοπλασματικών φαρμάκων στα ταχέως διαιρούμενα υγιή κύτταρα, προκαλώντας απορρύθμιση της φυσιολογικής ανάπτυξης του επιθηλίου του βλεννογόνου1,2,5. Ο παθογενετικός μηχανισμός περιλαμβάνει μειωμένη ανανεωτική δραστηριότητα των κυττάρων της βασικής στιβάδας και ανεπαρκή αντικατάσταση των κυττάρων που αποπίπτουν6.

Η κλινική της εικόνα ποικίλει από μικρές αιμορραγικές κηλίδες στο βλεννογόνο έως μεγάλες εξελκώσεις και βαθμονομείται σε 4 κατηγορίες ανάλογα με την βαρύτητα2. Αρχικά δημιουργείται ερύθημα και οίδημα, το οποίο εξελίσσεται σε λευκές αποφλοιωτικές πλάκες και ακολούθως σε επώδυνα έλκη καλυπτόμενα ή όχι από ψευδομεμβράνη. Όταν η ψευδομεμβράνη είναι ενυδατωμένη από την παρουσία σάλιου παρουσιάζεται ως λευκή ή διαυγής. Επιμόλυνση μπορεί να προσδώσει κίτρινο ή πρασινωπό χρώμα στη βλάβη, ενώ το χρώμα μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με τις προσλαμβανόμενες τροφές και ροφήματα ή τη χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή. Σε περίπτωση μικροτραυματισμού, η μεμβράνη μπορεί να αποκολληθεί προκαλώντας αιμορραγία και επιδείνωση ή επέκταση του έλκους6,7,8,9,10.Τα βασικά συμπτώματα που την συνοδεύουν είναι αίσθημα καύσου, πόνος, εντοπισμένες ή γενικευμένες λοιμώξεις σε όλο τον στοματικό βλεννογόνο και δυσχέρεια στην ομιλία, στη μάσηση και στην κατάποση, συμπτώματα που επηρεάζουν άμεσα τις καθημερινές λειτουργίες  των ασθενών αυτών. Παράλληλα, η ανάπτυξη βλεννογονίτιδας και ειδικά βαθέων επώδυνων ελκών συνήθως δεν επιτρέπει στον ασθενή να τρέφεται και να ενυδατώνεται επαρκώς, ώστε συχνά να  απαιτείται παρεντερική πρόσληψη τροφής και υγρών. Με αυτό τον τρόπο μειώνεται η ποιότητα ζωής του ασθενούς και αυξάνεται το κόστος και η διάρκεια της ενδονοσοκομειακής παραμονής του8,11,12.

Η αντιμετώπιση της βλεννογονίτιδας αποτελεί πρόκληση για τον κλινικό λόγο της υψηλής συχνότητας εμφάνισης και της έντονης συμπτωματολογίας της. Μέχρι σήμερα έχουν προταθεί και χρησιμοποιηθεί διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι, φαρμακολογικές και μη, οι οποίες στοχεύουν στην ανακούφιση από τα συμπτώματα και στην πρόληψη των επιμολύνσεων-φλεγμονών. Στις φαρμακολογικές μεθόδους ανήκουν τα προστατευτικά του βλεννογόνου (αμιφοστίνη, προσταγλανδίνη Ε2, νιτρικός άργυρος και β-καροτίνη),τα τοπικά αντιμικροβιακά χωρίς οινόπνευμα (χλωρεξιδίνη, βενζιδαμίνη), τα τεχνητά προϊόντα σάλιου, η παλιφερμίνη που είναι  ανθρώπινος αυξητικός παράγοντας κερατινοκυττάρων και τα τοπικώς εφαρμοζόμενα κορτικοστεροειδή και αναισθητικά για τον έλεγχο του πόνου13,14. Στις μη φαρμακολογικές μεθόδους ανήκουν η κρυοθεραπεία και η φωτοβιοτροποποίηση (ΡΒΜ).

Η χρήση laser χαμηλής έντασης (Low Level Laser Therapy, LLLT) θεραπευτικά σε κλινικές εφαρμογές, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον Mester στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Από το 2014, σύμφωνα με απόφαση της Αμερικάνικης ένωσης θεραπείας με laser (North American Association for Laser Therapy -NAALT) και της Παγκόσμιας Ένωσης Θεραπείας με Laser (World Association for Laser Therapy -WALT), ο όρος LLLT αντικαταστάθηκε με τον  όρο photobiomodulation (PBM).  Ως PΒΜ ορίστηκε «Η θεραπευτική χρήση του φωτός [ορατό, εγγύς υπέρυθρο (NIR), υπέρυθρο (IR)] που απορροφάται από τα ενδογενή χρωμοφόρα, προκαλώντας μη θερμικές, μη-κυτταροτοξικές, βιολογικές αντιδράσεις μέσω φωτοχημικών γεγονότων, που οδηγούν σε μεταβολές προς αποκατάστασή του 15,16.

Είναι μια μη επεμβατική, απλή και ατραυματική θεραπευτική αντιμετώπιση που αφορά τοπική εφαρμογή υψηλής πυκνότητας μονοχρωματικής φωτεινής πηγής. Με τη μεταφορά ενέργειας στους ιστούς περιορίζει την ένταση της ακτινοβολίας, αποφεύγοντας την ανάπτυξη θερμότητας17. Στη κατηγορία αυτών των lasers ανήκουν τα: Helium-neonlaser (He-Ne), Gallium aluminium arsenidedio delaser (GaAIAs), Gallium arsenidedio delaser (GaAs), Argonion laser, defocusedcarbon-dioxidelaser και defocused Nd:YAG. Διακρίνονται βάσει των πηγών (He-Ne, GaAIAs, GaAS), μηκών κύματος (632.3, 650, 660, 780, 810-820 and 901 nm), ισχύος (15-80 mW) και ενεργειακής πυκνότητας (1-8 J/cm2)13,18  Διαχωρίζονται σε lasers κόκκινης μονοχρωματικής ακτινοβολίας (red: 633-685 mm) και σε lasers υπεριώδους ακτινοβολίας (infrared: 780-830mm) ανάλογα με το μήκος κύματος της ακτινοβολίας που εκπέμπουν13.

Τρεις μηχανισμοί δράσης έχουν προταθεί όσον αφορά στη βιολογική επίδραση της φωτοβιοτροποποίησης (PBM): (1) αναλγητική δράση, (2) αντιφλεγμονώδη δράση και (3) τοπική αναγεννητική-επουλωτική δράση. Η θεραπευτική του δράση δε στηρίζεται στη θερμική ενέργεια και δεν αυξάνει τη θερμοκρασία του ακτινοβοληθέντος ιστού. Η θεωρία που εξηγεί το μηχανισμό δράσης είναι η “φωτοχημική θεωρία”. Σύμφωνα με αυτήν, η ακτινοβολία απορροφάται από συγκεκριμένα μόρια, τους ιστικούς φωτοϋποδοχείς. Η ενδοκυττάρια αυτή απορρόφηση του φωτός οδηγεί σε επιπλέον φωτοηλεκτρικά φαινόμενα με αποτέλεσμα τον ηλεκτρολυτικό διαχωρισμό των ιόντων και την ηλεκτρική διέγερση των ακτινοβοληθέντων ατόμων και μορίων. Στη συνέχεια η μεταφορά της ενέργειας στα μιτοχόνδρια προκαλεί την άμεση παραγωγή ATP. Μετά την ακτινοβόληση των ιστών έχουν παρατηρηθεί αυξημένα επίπεδα προσταγλαδινών, αυξημένη μικροκυκλοφορία και αγγειογένεση και ταχεία παραγωγή μυοϊνοβλαστών από ινοβλάστες.

Στην οδοντιατρική, έχει προταθεί η εφαρμογή των θεραπευτικών lasers στη μετεγχειρητική επούλωση, στην επούλωση του μετεξακτικού φατνίου, στην αντιμετώπιση του στοματογναθοπροσωπικού πόνου, στην αντιμετώπιση της οδοντινικής υπερευασθησίας, στην αντιμετώπιση του επιχείλιου έρπητα όπως επίσης και της μεθερπητικής νευραλγίας, στην αντιμετώπιση των αφθών, στην αντιμετώπιση της παραισθησίας του κάτω φατνιακού νεύρου, την αντιμετώπιση της νευραλγίας του τριδύμου και στην αντιμετώπιση των νόσων των περιοδοντικών και περιεμφυτευματικών ιστών19.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας αναφορικά με την αποτελεσματικότητα του PBM στη θεραπεία της βλεννογονίτιδας κατά την αντινεοπλασματική θεραπεία.

 

 

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

 

Το υλικό της μελέτης προήλθε από έρευνα στη βάση δεδομένων Pubmed, χρησιμοποιώντας τις παρακάτω λέξεις κλειδιά: oralmucositis, low level laser therapy, photo biomodulation, head and neck cancer και oral cancer.

Κριτήρια επιλογής αποτέλεσαν οι μελέτες που αφορούσαν τη χρήση του PBM για τη θεραπεία βλεννογονίτιδας, σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε αντινεοπλασματική θεραπεία καρκίνου κεφαλής και τραχήλου. Κανένα από τα χαρακτηριστικά των ασθενών καθώς και η ύπαρξη ή όχι ομάδας ελέγχου δεν αποτέλεσε κριτήριο αποκλεισμού. Αξιολογήθηκε ο βαθμός της βλεννογονίτιδας μετά τη θεραπεία καθώς και η ένταση του πόνου που νιώθουν οι ασθενείς.

Από την έρευνα εντοπίστηκαν και συμπεριελήφθησαν στην παρούσα ανασκόπηση 45 αγγλόφωνες μελέτες από το 1995 μέχρι σήμερα. Από αυτές οι 41 αφορούσαν την αποτελεσματικότητα της μεθόδου και οι 4 τη σύγκρισή της με άλλες μεθόδους. Από τις 45 αυτές μελέτες συλλέχθηκαν στοιχεία ως προς το σκοπό τους, το δείγμα και την κατανομή του και το είδος και το πρωτόκολλο της θεραπευτικής παρέμβασης.

 

 

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

 

Αναφορικά με  την αποτελεσματικότητα του PBM στην θεραπεία της βλεννογονίτιδας βρέθηκαν 41 μελέτες7,20-63 από τις οποίες οι 33αφορούσαν ενήλικες και οι 8 παιδιά και εφήβους. Στις μελέτες των ενηλίκων (Πίνακας 1) το δείγμα κυμαινόταν από 13-221 ασθενείς,  ηλικίας 18-94 ετών, χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις στην κατανομή τους ως προς το φύλο. Στις περισσότερες χρησιμοποιήθηκε PBM και υπήρχε και ομάδα ελέγχου με θεραπεία placeboγια την άμεση σύγκριση της αποτελεσματικότητας της μεθόδου. Τα επικρατέστερα πρωτόκολλα χρήσης του που προτείνονται για τη θεραπεία  της βλεννογονίτιδας αφορούν τοπική εφαρμογή από την 1η έως την 6η ημέρα μετά το τέλος του  κύκλου της αντινεοπλασματικής θεραπείας ενώ για την πρόληψη της, προτείνεται η εφαρμογή πριν την έναρξη της θεραπείας.  Τα αποτελέσματα των περισσότερων μελετών έδειξαν ότι το PBM μειώνει την αίσθηση του πόνου και το βαθμό της βλεννογονίτιδας13,64,65,66,67. Εξαίρεση αποτέλεσαν 4 μελέτες, στις 2 από τις οποίες καταγράφηκε μείωση στον πόνο χωρίς στατιστικά σημαντική βελτίωση στον βαθμό της βλεννογονίτιδας και 2 στις οποίες παρατηρήθηκε μείωση της επίπτωσης της χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά στη διάρκεια και στα επίπεδα του πόνου και στην μείωση της ροής του σάλιου.34,38,42,31

 

 

Πίνακας 1: Μελέτες για την αποτελεσματικότητα της χρήσης του  LLLT σε  ενήλικες.

 

Μελέτη

Σκοπός

Δείγμα

(Ν)

Ηλικία

(έτη)

Θεραπεία

Ομάδες

Πρωτόκολλο

Αποτελέσματα/ Συμπεράσματα

Kaurak-Fontesetal. 2021

Πρόληψη και αποτελεσματικότητα

55

>18

ΑΚΘ

A:extraoral PBM B:placebo

1η → τελευταία μέρα ΑΚΘ

↓ έντασης ΒΓ ↓ έντασης πόνου ↓ φλεγμονής ↓ ανάγκης για παυσίπονο απουσία παρενεργειών

Dantasetal. 2020

Πρόληψη της ΒΓ, της μείωσης ροής σιέλου και του πόνου

54

 >18

ΑΚΘ

L.G: Laser Group

C.G: Control Group

1η → τελευταία μέρα ΑΚΘ

↓ έντασης ΒΓ απουσία μείωσης συχνότητας εμφάνισης μειωμένης ροής σιέλου και πρόληψης ΒΓ

Legouté et al. 2019

Θεραπεία

83

18-75

ΑΚΘ+ΧΜΘ

A: active Laser group(He-Ne 658nm,4J/cm2)

B: placebo group

1η ημέρα εμφάνισης ΒΓ→ εξάλειψη ΒΓ

↓ πόνου

↓ έντασης ΒΓ Απουσία διαφοράς στην ποιότητα ζωής

Condeetal. 2019

Πρόληψη και θεραπεία

26

18-65

ΑΚΘ+ΧΜΘ

Α: study group

B:control group

1η →3 εβδομάδες μετά το τέλος της θεραπείας

↓ έντασης

↓ συχνότητας εμφάνισης ΒΓ

Guedesetal.2018

Θεραπεία και πρόληψη, σύγκριση δύο δόσεων

58

30-85

ΑΚΘ

Α: Ο.25J

B: 1.00J

1η→τελευταία ημέρα 4ημέρες/εβδομάδα

↓ έντασης ΒΓ

Απουσία υποτροπής της νόσου

Ferreira

et al. 2016

Πρόληψη

35

  >18

MAAK

A: laser(650nm)

B: placebo

  1η → 6η  ημέρα

↓ πόνου

Απουσία μείωσης  συχνότητας εμφάνισης

Gautam

et al. 2015

Θεραπεία

46

  >60

ΑΚΘ

A: laser

(He-Ne 632,8nm)

B: placebo

 Πριν τη

συνεδρία ΑΚΘ

 ↓ έντασης, πόνου

Oton-Leite

et al. 2015

Αξιολόγηση της επίδρασης

30

M.H 60

ΧΜΘ

Α: laser

B: control

Χ 3 /εβδ.

↓ έντασης, φλεγμονής

Silva

et al. 2015

Αποτελεσματικότητα στην ένταση

30

Μ.Η 39 

ΧΜΘ

A: laser (660nm)

B: placebo

1η → 7ηημ. μετά ΜΑΑΚ

έντασης της ΒΓ

Antunes

et al. 2013

Αποτελεσματικότητα στην μείωση της εμφάνισης ΒΓ

94

 

M.H 53.5

ΑΚΘ +

ΧΜΘ

A: laser (660nm)

B: placebo

1η→ 6ηημ.  πριν τη συνεδρία ΑΚΘ

Προληπτική εφαρμογή

επίπτωσης ΒΓ 3,4

Arbabi-Kalati

et al. 2013

Θεραπεία

48

 

 

17-96

ΧΜΘ

A: laser (630nm)

B: placebo

Πριν από κάθε συνεδρία

↓ πόνου, έντασης

↓ έντασης ξηροστομίας

Gautam

et al. 2013

Αποτελεσματικότητα στην ΒΓ

220

 Μ.Η 56

ΑΚΘ +

ΧΜΘ

Α: laser (632,8nm)

B: placebo

Πριν από κάθε συνεδρία ΑΚΘ

↓ εμφάνισης σοβαρής ΒΓ

↓ της υποκειμενικής αντίληψης της ΒΓ  

Oton-Leite

et al. 2013

Εμφάνιση και ένταση των επιπτώσεων

60

 >18

ΑΚΘ

Α: laser (685nm)

B: control

1 εβδ πριν την ΑΚΘ

Χ 5ημ.

↓ ΒΒ, πόνου

↑ ροή σάλιου

Gautam

et al. 2012

Πρόληψη και θεραπεία

221

 

 

55-66

ΑΚΘ +

ΧΜΘ

A: laser

 (He-Ne 632,8nm)

B: placebo

1η→6ηημ. πριν

χ 45 ημ.

↓ πόνου, συχνότητας εμφάνισης

Gouvêa de Lima

et al. 2012

Μείωση της έντασης

75

 

M.H 53.1

ΑΚΘ +

ΧΜΘ

A: laser

B: placebo

Πριν από κάθε συνεδρία

Καμία αποτελεσματικότητα

Carvalho

et al. 2011

Πρόληψη και θεραπεία

70

 

 

22-94

ΑΚΘ

A: laser (660nm, 15mW)

B: laser

(660nm, 5mW)

1η→6ηημ. πριν από τις συνεδρίες

πόνου

ΒΒ

Silva

et al. 2011

Διερεύνηση της κλινικής επίδρασης

42

4-64 

ΜΑΑΚ

Α: laser (660nm)

B: control

4η ημ. πριν τη ΧΜΘ→4ηημ. μετά  

επίπτωσης της ΒΓ

Zanin T.

et al. 2010

Πρόληψη και θεραπεία  

72

 

>18

ΑΚΘ +

ΧΜΘ

A: laser (660nm)

B: control

2 φορές/εβδομάδα

A:καθόλου ΒΓ, πόνο

B:ΒΒ 1-3 με πόνο

Chor A.

et al. 2010

 Πρόληψη

34

 

 ΜΑΑΚ

A: laser(660nm)

B: placebo 

 1η → 9ηημ. πριν τη θεραπεία

↓συχνότητας εμφάνισης

Καμία διαφορά στον ΒΒ

Eduardo FP.

et al.2009

Συχνότητα και ένταση

30

 8-72

MAAK

A: laser (660nm) 

Καθημερινά

(1ημ. πριν→ ΜΑΑΚ)

6η, 9ηημ.  καθόλου BB 3,4

Genot- Klastersky MT.

et al. 2008

Πρόληψη και θεραπεία

62

Μ.Η 51 

ΧΜΘ

 Α:προληπτικά

Β:θεραπευτικά

 Β:24ώρες μετά τη διάγνωση

Κάθε 2ηημ.

Ποσοστό επιτυχίας

Α: 81%

Β: 83%

Arora H.

et al.2008

Πρόληψη και θεραπεία

24

55-59 

ΑΚΘ

A: laser(He-Ne 632,8nm)

B: control

Scan8ημ.

Probe6 σημεία /5’

↓έντασης της ΒΓ, πόνου, λειτουργικής εξασθένησης

Antunes et al. 2007

Πρόληψη

37

>18

ΜΑΑΚ

Α. laser (660nm)

B: placebo

Με την προετοιμασία (D7) → ανάκαμψη ουδετερόφιλων

↓ επίπτωσης

Καμία διαφορά στη διάρκεια, επίπεδα πόνου

Jaguar GC.

et al.2007

Πρόληψη

49

 

Μ.Η 33

ΜΑΑΚ

A: laser

B: control

 

1η ημέρα της θεραπευτικής αγωγής→3η ημέρα

A:↓ πόνου

Schubert MM

et al.2007

 Σύγκριση δυο διόδων για την πρόληψη

70

 Μ.Η 47

 

ΜΑΑΚ

ΑΚΘ+

ΧΜΘ

A: laser (650nm)

B: laser (780nm)

C: placebo

1η ημ.→3ηημ.μετά τη ΜΑΑΚ

A:  πόνου, έντασης ΒΓ

 

Arun G.

et al.2006

Πρόληψη και θεραπεία

50

Μ.Η 54 

ΑΚΘ

A: laser

B: control

 

 5ημ./εβδ.→ τέλος ΑΚΘ

A: ΒΒ, πόνου

Bensadoun RJ.

2006

 Πρόληψη

50

 

 ΑΚΘ

Α: laser (He-Ne 632,8nm)

B: placebo

 Καθημερινά

πόνου, επίπτωσης

↑ ικανότητας κατάποσης

Nes AG,

Posso MB

2005

Μείωση του πόνου

13

 

38-76

ΧΜΘ

 A: laser

No control group

Για 5 ημέρες

πόνου

Wong SF,

Wilder- Smith P

2002

Πρόληψη και θεραπεία

15

 ≥18

 ΧΜΘ

Α: laser

24hr πριν ΧΜΘ → τέλος ΧΜΘ

↓ επίπτωσης, έντασης

Bensadoun RJ. 2002

Πρόληψη

15

 

 ΧΜΘ

Α: laser(830nm) 

No control group

 1ημ. πριν τη ΧΜΘ → τέλος ΧΜΘ

ΒΒ

11/15 ασθενείς: καθόλου ΒΓ

BensadounRJ.

etal. 1999

 Πρόληψη και θεραπεία

30

Μ.Η 60,4

ΑΚΘ

 A: laser

B: placebo

1ηημ.  ΑΚΘ

πριν τη συνεδρία

↓ ΒΒ, σοβαρού πόνου

Cowen et al. 1997

Πρόληψη

30

Μ.Η 38,4

ΜΑΑΚ

Α: laser (He-Ne 632.8nm)

B: placebo

Καθημερινά για 5 μέρες, πριν τη ΜΑΑΚ

↓ εμφάνισης, διάρκειας βαθ. ΙΙΙ

↓ πόνου

Barasch et al. 1995

 

Πρόληψη

20

 

M.H 40,8

MAAK

Splitmouth

Καθημερινά για 5 μέρες, ξεκινώντας 2 μέρες πριν τη ΜΑΑΚ

 

↓ ΒΒ, σοβαρού πόνου

 

* ΒΓ: βλεννογονίτιδα, ΒΒ: Βαθμός βλεννογονίτιδας, LLLT: low level laser therapy, ΧΜΘ: Χημειοθεραπεία, ΑΚΘ: Ακτινοθεραπεία, ΜΑΑΚ: μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων

 

 

Στις μελέτες που έγινε χρήση PBM και αφορούσαν παιδιά και εφήβους (Πίνακας 2) το δείγμα κυμαινόταν από 16-123 ασθενείς, ηλικίας 0-18 ετών. Στις περισσότερες, χρησιμοποιήθηκε laser μήκους κύματος 830nm και τα πρωτόκολλα που χρησιμοποιήθηκαν ποίκιλλαν, με επικρατέστερα παρόμοια  με εκείνα που προτείνονται για τους ενήλικες. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η προληπτική χρήση του PBM μειώνει τον αριθμό και την ένταση των βλαβών που αναπτύσσονται και η θεραπευτική χρήση μειώνει την ένταση του πόνου, ο δε συνδυασμός εξωστοματικής και ενδοστοματικής εφαρμογής ήταν ο πιο αποτελεσματικός.52-59

 

Πίνακας 2: Μελέτες για την αποτελεσματικότητα της χρήσης του LLLT σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες

 

Μελέτη

Σκοπός

Δείγμα

(Ν)

Ηλικία

(Έτη)

Θεραπεία

Ομάδες

Πρωτόκολλο

Αποτελέσματα/ Συμπεράσματα

Amadori

et al. 2016

Μείωση βαθμού και έντασης

123

3-18

ΧΜΘ

A: laser(830nm)

B: placebo

Ημέρα 1η,4η,7η

↓ πόνου

Όχι μείωση στο βαθμό

Eduardo

et al. 2015

Εξειδικευμένο πρωτόκολλο στοματικής φροντίδας

51

 

A: βρέφη

B: 2-6

Γ: 6-12

Δ: 12-18

 

ΜΑΑΚ

 

1ηημ. μετα τη ΧΜΘ → ΜΑΑΚ

έντασης, πόνου

Soto

et al. 2015

Συνδυασμένο πρωτόκολλο χρήσης

24

 

ΜΑΑΚ

A: laser

B: placebo

χ4/εβδ. για 22 ημ.

↓ ΒΒ, Συνδυασμός:

↓ έντασης

de Castro

et al. 2013

Πρόληψη και θεραπεία

40

 

ΧΜΘ

A :προληπτικό

B:θεραπευτικό (660 ή 830nm)

A: 1η→ 6η ημέρα

B: ΒΓ

Προληπτική εφαρμογή πιο αποτελεσματική  

Cauwels RG, Martens LC 2011

Ανακούφιση του πόνου

16

 

Μ. H.

 9,4

ΧΜΘ

 Laser (830nm)

Κάθε 48ώρες

έντασης, διάρκειας

πόνου

Kuhn

et al. 2009

Μείωση διάρκειας

21

Μ. H.

8,2

ΧΜΘ

A: laser(830nm)

B: control

Για 5 ημέρες

 ↓ διάρκειας

Abramoff

et al. 2008

Πρόληψη και θεραπεία

 

 

ΧΜΘ

A: προληπτικό

B: placebo

Γ: θεραπευτικό

 

Γ: ↓ πόνου, έντασης

Cruz

et al. 2007

Πρόληψη και μείωση έντασης

 

60

 

3-18

ΧΜΘ

A: laser

B: control

1η→ 6η ημέρα

Κανένα όφελος

 

* ΒΓ: βλεννογονίτιδα, ΒΒ: Βαθμός βλεννογονίτιδας, LLLT: low level laser therapy,  ΧΜΘ: Χημειοθεραπεία

 

 

Συγκριτικές μελέτες του PBM με άλλες μεθόδους ήταν 4 (Πίνακας 3), με το δείγμα να κυμαίνεται από 15-39 ασθενείς, ηλικίας 3-80 ετών.60-63 Τα θεραπευτικά σχήματα που χρησιμοποιήθηκαν αφορούσαν τη χρήση φωτοχημειοθεραπείας (PCT), υδροξειδίου του αλουμινίου (AH) και συμβατικές θεραπευτικές μεθόδους. Το PCT60 είναι μια μέθοδος η οποία επιδρά στους ιστούς μέσω της αλληλεπίδρασης ενός μη-τοξικού συνθετικού με το οξυγόνο, αντίδραση που καθιστά τα δραστικά σωματίδια ικανά να μετατρέπουν τα κύτταρα σε μη βιώσιμα προκαλώντας επιλεκτική καταστροφή των ιστών και των μικροοργανισμών. To AH61 είναι ένα προστατευτικό του βλεννογόνου, το οποίο μέσω ενός ιονικού δεσμού με τις πρωτεΐνες από τον κατεστραμμένο βλεννογόνο προάγει την παραγωγή προσταγλαδινών, αυξάνει τη ροή του αίματος στην περιοχή και τη μιτωτική δραστηριότητα, ενώ τέλος προάγει και την επιφανειακή μετανάστευση των κυττάρων. Τέλος, αναφορικά με τις συμβατικές θεραπευτικές μεθόδους62, χρησιμοποιήθηκε ένα στοματόπλυμα το οποίο περιείχε αντιφλεγμονώδεις ουσίες οι οποίες μειώνουν την παραγωγή κυτοκινών της φλεγμονής και ελευθέρων ριζών, ένα τοπικό αντιμυκητιασικό (νυστατίνη) και ένα αναισθητικό για την μείωση του πόνου (νευτοκαΐνη).

Τα αποτελέσματα των μελετών επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα της μεθόδου και έδειξαν ότι η συνδυαστική εφαρμογή διαφορετικών θεραπευτικών μεθόδων είναι πιο ευεργετική.60-62

 

Πίνακας 3: Μελέτες για τη σύγκριση της αποτελεσματικότητας του LLLT  με άλλες μεθόδους

 

Μελέτη

Σκοπός

Δείγμα

Ηλικία

(έτη)

Θεραπεία

Ομάδες

Πρωτόκολλο εφαρμογής

Αποτελέσματα/ Συμπεράσματα

Medeiros

et al. 2017

Aποτελεσματικότητα συνδυασμένης θεραπείας

15

3-16

ΧΜΘ

A: PCT + LLLT

B: LLLT

 

X 8 ημέρες

Kαλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα

Lima

et al. 2010

Aποτελεσματικότητα LLLT και AH

25

 

 

18-80

ΑΚΘ

Ή

ΑΚΘ+ΧΜΘ

A: LLLT

B: AH

A: 1η→ 6η ημ πριν ΑΚΘ

B: X 4/ημέρα

1η ημ→ τέλος ΑΚΘ

Προληπτικά:

↓ επιπολασμού

LLLT καθυστερεί χρόνο εμφάνισής

Khouri

et al. 2009

Σύγκριση 2 θεραπευτικών μεθόδων

22

 

Μ.H. 30,1

MAAK

A: laser

B: συμβατική θεραπεία

 Προληπτικά:  1η ημ.→ ΒΓ

Θεραπευτικά:

ΒΓ → 15η ημ. μετά ΜΑΑΚ

↓συχνότητας, έντασης ↓αριθμού, σοβαρότητας των βλαβών

Simoes

et al. 2009

Επίδραση διαφορετικών πρωτοκόλλων

39

Μ.H. 54,4

ΑΚΘ

A: LLLT

B: Low & high power laser

Γ: LLLT

A: 3 φορές/εβδ.

B: 3 φορές/εβδ.

Γ: 1 φορά/εβδ.

Διατήρηση βαθμού ΒΓ

Α: Διατήρηση επιπέδων πόνου

 

* ΒΓ: βλεννογονίτιδα, ΒΒ: Βαθμός βλεννογονίτιδας, LLLT: low level laser therapy,  ΧΜΘ: Χημειοθεραπεία, ΑΚΘ: Ακτινοθεραπεία, ΜΑΑΚ: μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων, PCT: Photochemotherapy, AH: Aluminum Hydroxide

 

 

ΣΥΖΗΤΗΣΗ

 

H βιβλιογραφική αυτή ανασκόπηση διαπραγματεύεται την αποτελεσματικότητα της χρήσης του PBMστην αντιμετώπιση της βλεννογονίτιδας κατά την αντινεοπλασματική θεραπεία. Η χρήση του τεκμηριώνεται βιβλιογραφικά  για την πρόληψη και  τη θεραπεία της βλεννογονίτιδας.  Η αποτελεσματικότητα της θεραπευτικής χρήσης του ΡΒM έδειξε ότι η μέθοδος συντελεί στο να παρουσιάζονται λιγότερες και μικρότερης βαρύτητας βλάβες, ενώ μειώνεται η ένταση του πόνου που βιώνει ο ασθενής20,22,65-67 αναφορικά με την προληπτική χρήση του laser. Οι μελέτες κατέγραψαν μείωση της διάρκειας της βλεννογονίτιδας και της έντασης του πόνου.13,64,65Τα παραπάνω ευρήματα είναι σε συμφωνία  με τις σχετικές συστηματικές ανασκοπήσεις και μετά-αναλύσεις που έχουν γίνει τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες13,64,65,66,67.

Εντούτοις, δεν παρατηρήθηκε θετική επίδραση σε τρεις από τις έως τώρα κλινικές μελέτες. Οι Cruz et.al υποστήριξαν στην μελέτη τους ότι η θεραπεία με τo ΡΒΜ δεν είναι σε θέση να παρέχει όφελος σε ασθενείς που έχουν εμφανίσει βλεννογονίτιδα. Αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε  ως δείγμα παιδιατρικούς ογκολογικούς ασθενείς. Μια πιθανή εξήγηση που δίνεται από τους ίδιους τους συγγραφείς είναι ότι τα βασικά κύτταρα στα παιδιά πολλαπλασιάζονται 3 φορές ταχύτερα από ότι στους ενήλικες και επομένως η επούλωση είναι καλύτερη και ταχύτερη ανεξάρτητα από τη χρήση ή όχι των lasers59. Ωστόσο σε άλλη πιλοτική μελέτη σε παιδιατρικούς ογκολογικούς ασθενείς, τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά καθώς η χρήση των lasers χαμηλών συχνοτήτων οδήγησε σε άμεση ανακούφιση από τον πόνο, ικανοποιητική επούλωση και αποκατάσταση της λειτουργικότητας σε όλες τις περιπτώσεις56. Στην μελέτη των Lima et al. η χρήση των lasers χαμηλών συχνοτήτων δεν φάνηκε να υπερέχει στη μείωση της σοβαρού βαθμού (3 ή 4 WHO) βλεννογονίτιδας. Ωστόσο, οι συγγραφείς παρατήρησαν ότι η διακοπή της ακτινοθεραπείας απαιτήθηκε σε μικρότερο ποσοστό στην ομάδα των ασθενών που υποβλήθηκαν στην εφαρμογή laser, γεγονός που παραπέμπει στο συμπέρασμα ότι η άκτινο/χήμειοαντινεοπλασματική θεραπεία ήταν ενδεχομένως αποτελεσματικότερη σε αυτή την ομάδα ασθενών61.

Ανανέωση της ανασκόπησης του 2007, δημοσιεύθηκε στην βάση δεδομένων του Cochrane Database of Systematic reviews το 2010 σχετικά με τις θεραπευτικές επεμβάσεις της βλεννογονίτιδας που προκύπτει από αντινεοπλασματική θεραπεία. Η ανασκόπηση αυτή συμφωνεί στο ότι η εφαρμογή των lasers χαμηλών συχνοτήτων είναι κλινικά χρήσιμη στη μείωση της σοβαρότητας/βαθμού της βλεννογονίτιδας. Ο σχετικός κίνδυνος της μείωσης της επίπτωσης της σοβαρού βαθμού βλεννογονίτιδας έναντι της placebo ακτινοβολίας ήταν RR=5.28 (95% CI,2.10-12.13)68. Σε μετέπειτα Cochrane συστηματική ανασκόπηση (2011) όπου η χρήση διαφόρων θεραπευτικών μεθόδων για την πρόληψη ανάπτυξης βλεννογονίτιδας εξετάσθηκε, βρέθηκε ότι η προληπτική χρήση του PBM μπορεί να μειώσει την συχνότητα εμφάνισης σοβαρού βαθμού βλεννογονίτιδας κατά 80% (RR:0.20 95%CI 0.06-0.62 P=0.006)69.

Η συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση των Bjordal et al. (2011) υποστηρίζει την αποτελεσματικότητα των lasers χαμηλών συχνοτήτων στην αντιμετώπιση της χημειοακτινοβλεννογονίτιδας. Συγκεκριμένα ο σχετικός κίνδυνος (RR) για ανάπτυξη βλεννογονίτιδας ήταν σημαντικά χαμηλότερος μετά από την εφαρμογή lasers έναντι της placebo ακτινοβολίας (RR=2.03, 95% CI, 1.11-3.69)13. Όταν οι μελέτες που εξέταζαν lasers με δόση ακτινοβολίας μεγαλύτερη από 1 J απομονώθηκαν, η προληπτική δράση του Laser βρέθηκε βελτιωμένη (RR=2.72, 95% CI, 1.98-3.74). Η διάρκεια της επιμονής της βλεννογονίτιδας (βαθμού >2) βρέθηκε να είναι κατά 4.38 μέρες μικρότερη στη ομάδα των lasers χαμηλών συχνοτήτων (95% CI , 3.35- 5.40). Τέλος ο βαθμός βλεννογονίτιδας παρουσιάστηκε μειωμένος στην ομάδα των lasers (95% CI).

Η αποτελεσματικότητα της χρήσης του laser εξαρτάται από το σχήμα εφαρμογής του, το οποίο καθορίζεται από το  μήκος κύματος, τη δόση και τη διάρκεια εφαρμογής και σχετίζεται άμεσα με το ευρύτερο θεραπευτικό σχήμα της νεοπλασματικής νόσου. Οι παραπάνω παράγοντες εμφάνιζαν ποικιλία στις διάφορες μελέτες, με τα αποτελέσματα της μοναδικής συγκριτικής μελέτης44 να υποστηρίζουν ότι τα μικρότερα μήκη κύματος όπως επίσης και οι συχνότερες εφαρμογές με μέτρια δόση είναι πιο αποτελεσματικά συγκριτικά με τις πιο αραιές εφαρμογές με υψηλή δόση. Η ανάγκη για περαιτέρω και εις βάθος διερεύνηση της επίδρασης των διαφορετικών αυτών χαρακτηριστικών στην  αποτελεσματικότητα της μεθόδου για την θεραπεία της βλεννογονίτιδας είναι εμφανής όπως υποστηρίζεται και στις συστηματικές ανασκοπήσεις.

Αναφορικά με την θέση εφαρμογής του laser, εξωστοματικά ή ενδοστοματικά, τα αποτελέσματα των μελετών έδειξαν παρόμοια αποτελέσματα και για τις δυο χρήσεις. Μια μελέτη, όπου χρησιμοποιήθηκε εξωστοματικά διοδικό laser κοντά στο ερυθρό φάσμα σε παιδιά και ενήλικες με συμπαγείς όγκους που είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων, έδειξε ότι η χρήση του laser μείωσε σημαντικά τον υποκειμενικό πόνο όπως αυτός προσδιορίζεται από τους ίδιους τους ασθενείς70. Στην εξωστοματική χρήση, σε μήκη κύματος 830nm,  θα πρέπει να προστίθεται και η έμμεση επίδραση του laser στο βλεννογόνο ενδοστοματικά. Η συνδυαστική ενδοστοματική και εξωστοματική χρήση είναι πιο αποτελεσματική κυρίως σε ακτινοθεραπευμένους ασθενείς όπου οι βλάβες είναι εντονότερες και η συμπτωματολογία μεγαλύτερη14. 

Παρενέργειες από τη χρήση του laser, δεν έχουν καταγραφεί σε καμία από τις μελέτες, με το ποσοστό απόσυρσης των ασθενών λόγω δυσανεξίας να είναι αμελητέο, αποδεικνύοντας ότι είναι μια μέθοδος εύκολα εφαρμόσιμη σε όλες τις ηλικιακές ομάδες14,20,22,31,32,34. Σχετικά με τη σύγκριση της χρήσης του PBM με άλλες μεθόδους τα βιβλιογραφικά δεδομένα είναι πολύ περιορισμένα. Οι φαρμακολογικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ευρέως για να μετριάσουν τα συμπτώματα βασίζονται στη χρήση σκευασμάτων που προάγουν τον πολλαπλασιασμό, τη μετανάστευση και τη διαφοροποίηση των επιθηλιακών κυττάρων (παλιφερμίνη) και αναστέλλουν την έκκριση βλαβερών αντιδραστικών ριζών οξυγόνου (αμιφοστίνη). Η αποτελεσματικότητα των μεθόδων  αυτών σε συνδυασμό με μη φαρμακολογικά σκευάσματα τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία της βλεννογονίτιδας και δρουν επουλωτικά στους ιστούς (αντισηπτικά διαλύματα με τοπικούς αναλγητικούς και αναισθητικούς παράγοντες, κρυοθεραπεία, κ.ά.) δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς με κλινικές δοκιμές. Μια μετά-ανάλυση70 που αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση της βλεννογονίτιδας, έδειξε ότι μόνο η χρήση του laser χαμηλής έντασης μειώνει τα συμπτώματα των βαρύτερων μορφών βλεννογονίτιδας.

Η εξαγωγή συγκεκριμένων και τεκμηριωμένων συμπερασμάτων είναι ελλιπής λόγω της ποικιλότητας των χαρακτηριστικών του δείγματος της εκάστοτε μελέτης (ηλικιακές ομάδες, χαρακτηριστικά του λέιζερ, θεραπευτικές δόσεις και διαφορετικός βαθμός βαρύτητας της νόσου). Συμπεραίνεται ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπευτική παρέμβαση που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί μεμονωμένα ως μέθοδος αναφοράς  για τη θεραπεία της βλεννογονίτιδας κατά την αντινεοπλασματική θεραπεία.

 

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

 

Τα βασικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από την ανασκόπηση είναι:

   Το PBM είναι μια μέθοδος αποτελεσματική, ατραυματική και με δυνατότητα εφαρμογής από εκπαιδευμένο προσωπικό.

   Η χρήση του μειώνει τον βαθμό βλεννογονίτιδας και τα βασικότερα συμπτώματά της.

   Η χρήση του έχει συσταθεί τόσο προληπτικά όσο και θεραπευτικά για την αντιμετώπιση της βλεννογονίτιδας σε ογκολογικούς ασθενείς.

   Περαιτέρω κλινικές μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό ασθενών, οι οποίες θα συγκρίνουν την αποτελεσματικότητα των LLLTs με άλλες μεθόδους πρόληψης και θεραπείας της βλεννογονίτιδας είναι αναγκαίες.

 

 

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

1.      Chaveli-López B. Oral toxicity produced by chemotherapy: A systematic review. J Clin Exp Dent. 2014;6:81-90.

2.      Scully CSonis SDiz PD. Oral mucositis. Oral Dis.2006;12:229-41.

3.      Chow RTJohnson MILopes-Martins RABjordal JM. Efficacy of low-level laser therapy in the management of neck pain: a systematic review and meta-analysis of randomised placebo or active-treatment controlled trials. Lancet 2009;374:1897-908.

4.      Chaveli-López Β, Bagán-Sebastián JV. Treatment of oral mucositis due to chemotherapy. J Clin Exp Dent. 2016;8:201-9.

5.      Lalla RVBowen JBarasch AElting LEpstein JKeefe DM et al. Mucositis Guidelines Leadership Group of the Multinational Association of Supportive Care in Cancer and International Society of Oral Oncology (MASCC/ISOO), MASCC/ISOO clinical practice guidelines for the management of mucositis secondary to cancer therapy. Cancer 2014;120:1453-61.

6.      Scardina, G.A., Pisano T, Messina P.Oral mucositis. Review of literature. N Y State Dent J 2010;76:34-8.

7.      Bensadoun RJ. Low level laser therapy: a real hope in the management of chemo-induced and radiation-induced mucositis? Cancer J. 2002;8:236-8.

8.      Barasch A, Peterson JE. Risk factors for ulcerative oral mucositis in cancer patients: unanswered questions. Oral Oncol 2003;39:91-100.

9.      TrottiA, Bellm LA, Epstein JB, Frame D, Fuchs HJ, Gwede CK. Mucositis incidence, severity and associated outcomes in patients with head and neck cancer receiving radiotherapy with or without chemotherapy: a systematic literature review. Radiother Oncol, 2003;66:253-62.

10.   Alterio D, Jereczek-Fossa BA, Fiore MR, Piperno G, Ansarin M, Orecchia R. Cancer treatment-induced oral mucositis. Anticancer Res 2007;27:1105-25.

11.   Volpato LE, Silva TC, Oliveira TM, Sakai VT, Moreira Machado MA. Radiation therapy and chemotherapy-induced oral mucositis. Braz J Otorhinolaryngol 2007;73:562-8.

12.   Raber-Durlacher, JE, Elad S, Barasch A. Oral mucositis. Oral Oncol. 2010;46:452-6.

13.   Bjordal JMBensadoun RJTunèr JFrigo LGjerde KLopes-Martins RA. A systematic review with meta-analysis of the effect of low-level laser therapy (LLLT) in cancer therapy-induced oral mucositis. Support Care Cancer. 2011;19:1069-77.

14.   Bensadoun RJNair RG. Low-level laser therapy in the prevention and treatment of cancer therapy-induced mucositis:2012 state of the art based on literature review and meta-analysis. CurrOpin Oncol. 2012;24:363-70.

15.   Zecha J, Raber-DurlacherJ, Nair RG, Epstein JB, Sonis ST, Elad S et al. Low level laser therapy/photobiomodulation in the management of side effects of chemoradiation therapy in head and neck cancer: part 1: mechanisms of action, dosimetric, and safety considerations. Support Care Cancer 2016;24:2781–92.

16.   Zecha JAEM, Raber-Durlacher JE, Nair RG, Epstein JB, Elad S, Hamblin MR et al. Low-level laser therapy/photobiomodulation in the management of side effects of chemoradiation therapy in head and neckcancer. Part 2: proposed applications and treatment protocols. Support Care Cancer 2016; 24:2793–805

17.   Sonis ST, Hashemi S, Epstein JB, Nair RJ, Raber-Durlacher JE. Could the biological robustness of low level laser therapy (Photobiomodulation) impact its use in the management of mucositis in head and neck cancer patients. Oral Oncol 2016;54:7–14.

18.   Schartinger VH, Galvan O, Riechelmann H, Dudás J. Differential responses of fibroblasts, non-neoplastic epithelial cells, and oral carcinoma cells to low-level laser therapy. Support Care Cancer 2012;20:523-9.

19.   Sun G, Tuner J. Low-level laser therapy in dentistry. Dent Clin North Am 2004; 48:1061-76.

20.   KauarkFontes E, Migliorati CA, Epstein J B, Treister NS, Alves GBC,  Faria KM et al. Extraoral photobiomodulation for prevention of oral and oropharyngeal mucositis in head and neck cancer patients: interim analysis of a randomized, doubleblind, clinical trial. Support Care Cancer 2021; 28:1-12.

21.   de Lima Dantas J B, Martins B G, Lima H R, Carrera Mde Almeida Reis SR Medrado ARAP. Evaluation of preventive laser photobiomodulation in patients with head and neck cancer undergoing radiochemotherapy: Laser in patients with head and neck cancer. Spec Care Dentist. 2020;1–10.

22.   Legouté F, Bensadoun R J, Seegers V, PointreauY, Caron D, Lang P et al. Low-level laser therapy in treatment of chemoradiotherapy-induced mucositis in head and neck cancer: results of a randomised, triple blind, multicentre phase III trial.  Radiat Oncol. 2019;14:83.

23.   Conde F M, Cosano L C, Pacho´n-Iban˜ez J,Serrera-Figallo MA, Gutiérrez-Pérez JL, Torres-Lagares D. Photobiomodulation with lowlevel laser therapy reduces oral mucositis caused by head and neck radio-chemotherapy: prospective randomized controlled trial. Int. J. Oral Maxillofac. Surg. 2019;48:917– 923.

24.   doCarmoFaleiros Veloso Guedes C,de Freitas Filho S A J , de Faria P R et al. Variation of Energy in Photobiomodulation for the Control of Radiotherapy-Induced Oral Mucositis: A Clinical Study in Head and Neck Cancer Patients. Int J Dent 2018;22

25.   Ferreira Bda Motta Silveira FMde Orange FA. Low-level laser therapy prevents severe oral mucositis in patients submitted to hematopoietic stem cell transplantation: a randomized clinical trial. Support Care Cancer. 2016;24:1035-42.

26.   Gautam APFernandes DJVidyasagar MSMaiya AGGuddattu V. Low level laser therapy against radiation induced oral mucositis in elderly head and neck cancer patients-a randomized placebo controlled trial. J PhotochemPhotobiol B. 2015;144:51-6.

27.   Oton-Leite AFSilva GBMorais MOSilva TALeles CRValadares MC et al. Effect of low-level laser therapy on chemoradiotherapy-induced oral mucositis and salivary inflammatory mediators in head and neck cancer patients. Lasers Surg Med. 2015;47:296-305.

28.   Silva GBSacono NTOthon-Leite AFMendonça EFArantes AMBariani C, Elismauro Francisco Mendonça FE  Arantes AM Bariani C et al. Effect of low-level laser therapy on inflammatory mediator release during chemotherapy-induced oral mucositis: a randomized preliminary study.Lasers Med Sci. 2015;30:117-26.

29.   Antunes HSHerchenhorn DSmall IAAraújo CMViégas CMCabral E et al. Phase III trial of low-level laser therapy to prevent oral mucositis in head and neck cancer patients treated with concurrent chemoradiation, Radiother Oncol. 2013;109:297-302.

30.   Arbabi-Kalati FArbabi-Kalati FMoridi T. Evaluation of the effect of low level laser on prevention of chemotherapy-induced mucositis. Acta Med Iran. 2013;51:157-62.

31.   Gautam APFernandes DJVidyasagar MSMaiya AGNigudgi S. Effect of low-level laser therapy on patient reported measures of oral mucositis and quality of life in head and neck cancer patients receiving chemoradiotherapy--a randomized controlled trial.Support Care Cancer. 2013;21:1421-8.

32.   Oton-Leite AFElias LSMorais MOPinezi JCLeles CRSilva MA et al. Effect of low level laser therapy in the reduction of oral complications in patients with cancer of the head and neck submitted to radiotherapy.Spec Care Dentist. 2013;33:294-300.

33.   Gautam APFernandes DJVidyasagar MSMaiya AGVadhiraja BM. Low level laser therapy for concurrent chemoradiotherapy induced oral mucositis in head and neck cancer patients - a triple blinded randomized controlled trial.Radiother Oncol. 2012;104:349-54.

34.   Gouvêa de Lima AVillar RCde Castro G JrAntequera RGil ERosalmeida MC et al. Oral mucositis prevention by low-level laser therapy in head-and-neck cancer patients undergoing concurrent chemoradiotherapy: a phase III randomized study.Int J Radiat Oncol Biol Phys. 2012;82:270-5.

35.   Carvalho PAJaguar GCPellizzon ACPrado JDLopes RNAlves FA. Evaluation of low-level laser therapy in the prevention and treatment of radiation-induced mucositis: a double-blind randomized study in head and neck cancer patients. Oral Oncol. 2011;47:1176-81.

36.   Silva GBMendonça EFBariani CAntunes HSSilva MA. The prevention of induced oral mucositis with low-level laser therapy in bone marrow transplantation patients: a randomized clinical trial.Photomed Laser Surg. 2011;29:27-31.

37.   Zanin TZanin FCarvalhosa AACastro PHPacheco MTZanin ICBrugnera A Jr. Use of 660-nm diode laser in the prevention and treatment of human oral mucositis induced by radiotherapy and chemotherapy, Photomed Laser Surg. 2010;28:233-7.

38.   Chor ATorres SRMaiolino ANucci M. Low-power laser to prevent oral mucositis in autologous hematopoietic stem cell transplantation. Eur J Haematol. 2010;84:178-9.

39.   Eduardo FPBezinelli LLuiz ACCorrea LVogel CEduardo CP. Severity of oral mucositis in patients undergoing hematopoietic cell transplantation and an oral laser phototherapy protocol: a survey of 30 patients. Photomed Laser Surg. 2009;27:137-44.

40.   Genot-Klastersky MTKlastersky JAwada FAwada ACrombez PMartinez MD et al. The use of low-energy laser (LEL) for the prevention of chemotherapy- and/or radiotherapy-induced oral mucositis in cancer patients: results from two prospective studies. Support Care Cancer. 2008;16:1381-7.

41.   Arora HPai KMMaiya AVidyasagar MSRajeev A. Efficacy of He-Ne Laser in the prevention and treatment of radiotherapy-induced oral mucositis in oral cancer patients. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral RadiolEndod. 2008;105:180-6.

42.   Antunes HS, de Azevedo AM, da Silva Bouzas LF, Esteves Adão CA, Pinheiro CT, Mayhe R et al. Low-power laser in the prevention of induced oral mucositis in bone marrow transplantation patients: a randomized trial. Blood 2007; 109:2250-5.

43.   Jaguar GCPrado JDNishimoto INPinheiro MCde Castro DO Jrda Cruz Perez DEAlves FA. Low-energy laser therapy for prevention of oral mucositis in hematopoietic stem cell transplantation. Oral Dis. 2007;13:538-43.

44.   Schubert MMEduardo FPGuthrie KAFranquin JCBensadoun RJMigliorati CA et al. A phase III randomized double-blind placebo-controlled clinical trial to determine the efficacy of low level laser therapy for the prevention of oral mucositis in patients undergoing hematopoietic cell transplantation, Support Care Cancer. Support Care Cancer 2007;15:1145-54.

45.   Arun Maiya GSagar MSFernandes D. Effect of low level helium-neon (He-Ne) laser therapy in the prevention & treatment of radiation induced mucositis in head & neck cancer patients. Indian J Med Res. 2006;124:399-402.

46.   Bensadoun RJ. Low level laser therapy (LLLT): a new paradigm in the management of cancer therapy-induced mucositis. Indian J Med Res. 2006;124:375-8.

47.   Nes AGPosso MB. Patients with moderate chemotherapy-induced mucositis: pain therapy using low intensity lasers. Int Nurs Rev. 2005;52:68-72.

48.   Wong SFWilder-Smith P. Pilot study of laser effects on oral mucositis in patients receiving chemotherapy. Cancer J. 2002;8:247-54.

49.   Bensadoun RJFranquin JCCiais GDarcourt VSchubert MMViot M et al. Low-energy He/Ne laser in the prevention of radiation-induced mucositis. A multicenter phase III randomized study in patients with head and neck cancer. Support Care Cancer. 1999;7:244-52.

50.   Cowen D, Tardieu C, Schubert M, Peterson D, Resbeut M, Faucher C et al. Low energy Helium-Neon laser in the prevention of oral mucositis in patients undergoing bone marrow transplant: results of a double blind randomized trial. Int J Radiat Oncol Biol Phys, 1997;38:697-703.

51.   Barasch A, Peterson DE, Tanzer JM, D’Ambrosio JA, Nuki K, Schubert MM et al. Helium-neon laser effects on conditioning-induced oral mucositis in bone marrow transplantation patients. Cancer 1995;76:2550-6.

52.   Amadori FBardellini EConti GPedrini NSchumacher RFMajorana A. Low-level laser therapy for treatment of chemotherapy-induced oral mucositis in childhood: a randomized double-blind controlled study. Lasers Med Sci. 2016;31:1231-6.

53.   Eduardo FPBezinelli LMde Carvalho DLLopes RMFernandes JFBrumatti M et al. Oral mucositis in pediatric patients undergoing hematopoietic stem cell transplantation: clinical outcomes in a context of specialized oral care using low-level laser therapy. Pediatr Transplant. 2015;19:316-25.

54.   Soto MLalla RVGouveia RVZecchin VGSeber ALopes NN. Pilot study on the efficacy of combined intraoral and extraoral low-level laser therapy for prevention of oral mucositis in pediatric patients undergoing hematopoietic stem cell transplantation. Photomed Laser Surg. 2015;33:540-6.

55.   de Castro JFAbreu EGCorreia AVda Mota Vasconcelos Brasil Cda Cruz Perez DEde Paula Ramos Pedrosa F. Low-level laser in prevention and treatment of oral mucositis in pediatric patients with acute lymphoblastic leukemia. Photomed Laser Surg. 2013;31:613-8.

56.   Cauwels RGMartens LC. Low level laser therapy in oral mucositis: a pilot study. Eur Arch Paediatr Dent. 2011;12:118-23.

57.   Kuhn APorto FAMiraglia PBrunetto AL. Low-level infrared laser therapy in chemotherapy-induced oral mucositis: a randomized placebo-controlled trial in children. J Pediatr Hematol Oncol. 2009;31:33-7.

58.   Abramoff MMLopes NNLopes LADib LLGuilherme ACaran EM et al. Low-level laser therapy in the prevention and treatment of chemotherapy-induced oral mucositisin young patients. Photomed Laser Surg. 2008;26:393-400.

59.   Cruz LBRibeiro ASRech ARosa LGCastro CG JrBrunetto AL. Influence of low-energy laser in the prevention of oral mucositis in children with cancer receiving chemotherapy. Pediatr Blood Cancer. 2007;48:435-40.

60.   Medeiros-Filho JBMaia Filho EMFerreira MC. Laser and photochemotherapy for the treatment of oral mucositis in young patients: Randomized clinical trial. Photodiagnosis Photodyn Ther. 2017;18:39-45.

61.   Lima AGAntequera RPeres MPSnitcosky IMFederico MHVillar RC. Efficacy of low-level laser therapy and aluminum hydroxide in patients with chemotherapy and radiotherapy-induced oral mucositis. Braz Dent J. 2010;21:186-92.

62.   Khouri VYStracieri ABRodrigues MCMoraes DAPieroni FSimões BPVoltarelli JC. Use of therapeutic laser for prevention and treatment of oral mucositis. Braz Dent J. 2009;20:215-20.

63.   Simões AEduardo FPLuiz ACCampos LSá PHCristófaro MMarques MMEduardo CP. Laser phototherapy as topical prophylaxis against head and neck cancer radiotherapy-induced oral mucositis: comparison between low and high/low power lasers. Lasers Surg Med. 2009;41:264-70.

64.   He MZhang BShen NWu NSun J. A systematic review and meta-analysis of the effect of low-level laser therapy (LLLT) on chemotherapy-induced oral mucositis in pediatric and young patients. Eur J Pediatr. 2017;doi: 10.1007/s00431-017-3043-4. [Epub ahead of print]

65.   Oberoi SZamperlini-Netto GBeyene JTreister NSSung L. Effect of prophylactic low level laser therapy on oral mucositis: a systematic review and meta-analysis. Plos One. 2014;9:e107418.

66.   Figueiredo ALLins LCattony ACFalcão AF. Laser therapy in the control of oral mucositis: a meta-analysis. Rev Assoc Med Bras 2013;59:467-74.

67.   Migliorati CHewson ILalla RVAntunes HSEstilo CLHodgson B et al. Mucositis Study Group of the Multinational Association of Supportive Care in Cancer/International Society of Oral Oncology (MASCC/ISOO). Systematic review of laser and other light therapy for the management of oral mucositis in cancer patients. Support Care Cancer. 2013;21:333-41.

68.   Clarkson JE, Worthington HV, Eden OB. Interventions for treating oral mucositis for patients with cancer receiving treatment. Cochrane Database Syst Rev 2010;8:CD001973.

69.   Worthington HV, Clarkson JE, BryanG, Furness S, Glenny AM, Littlewood A. Interventions for preventing oral mucositis for patients with cancer receiving treatment. Cochrane Database Syst Rev 2011;4: CD000978.

70.   Hodgson BDMargolis DMSalzman DEEastwood DTarima SWilliams LD et al. Amelioration of oral mucositis pain by NASA near-infrared light-emitting diodes in bone marrow transplant patients. Support Care Cancer. 2012;20:1405-15.